blog

•  13-11-2020 07:38

Heel bijzonder om te lezen hoe ik al in díe tijd probeerde mijn meest persoonlijke gevoel onder woorden te brengen. Zelfonderzoek te doen. "Je kauwt verstrooid op je grasje en volgt een eenzaam meeuw-vogeltje. Heel gracieus vliegt hij boven je hoofd en het lijkt alsof hij voor jou alleen de hele vertoning maakt. Een glimlach speelt om je mond en het grasje valt eruit. De vogel draait. Draait totdat je jezelf mee voelt draaien en samen met hem draai je je rondjes."

•  12-11-2020 23:59

En het ging uit... De eerste liefde werd verbroken. Hoe is dat voor een jong meisje van 15 jaar? I didn't take it well, zeg maar... :) Wandeling in de late avond. Overstromend verdriet.

•  12-11-2020 22:39

Heerlijk jonge taal. Weg van ritme. Verplicht in rijm. Het was een eerste liefde. Die gevoelens móesten gevangen in tekst. Om vast te grijpen. Om te begrijpen. 15 jaar. Houden van taal. Spelen met woorden. Beelden laten ontstaan met letters. Zoeken naar hoe het klopt met mijn binnenleven.

•  11-11-2020 07:24

Elk deel van mijn jonge leven beschrijf ik gedetailleerd en uitgebreid in mijn dagboek. Schrijf er ook zelfbedachte verhaaltjes in. Over vakanties, feesten, school, vriendjes, vriendinnen en dagelijks leven. Er is één onderwerp dat in mijn vroegere dagboeken nergens beschreven staat. Het staat nergens benoemd.

•  10-11-2020 21:32

"Vrijdag 1-5-1981. Ja, ja, meid. Nu ben ik officieel een eindexamen kandidaat MAVO, want ik heb vandaag mijn 1e "examen" gehad. Namelijk: Nederlands!! Het is vandaag vrijdag 1 mei, dus ik heb een heel weekeind om bij te komen van de schrik, enz.!! Het was niet eens zo moeilijk

•  6-11-2020 21:53

Ik schreef mijn dagboeken, om gehoord te worden. En elk dagboek was en is zo heerlijk geduldig. Geen tegenspraak. Geen andere mening. Geen relativering van mijn drama. Ik kon en kan in mijn dagboek voelen en vinden wat ik wil.

•  3-11-2020 22:36

In mijn eerste dagboek vind ik een stapeltje kladblok-papiertjes. Mijn spreekbeurt over Dropje, in de eerste klas van de MAVO. Als ik het nu eens doorlees, krijg ik tóch weer even plaatsvervangende kriebels in mijn buik. Hoé spannend was dat. Vóór de klas iets vertellen. Over een onderwerp naar keuze. Terwijl iedereen naar je keek. En terwijl je wist dat je er voor beoordeeld zou worden...

•  3-11-2020 21:29

Op 27 Juli 1977 mijn allereerste dagboek gekregen. Voor mijn 12e verjaardag. Van opa en oma. Zo'n heerlijk dagboek met een slotje en een sleuteltje. Waar we als meisjes rode wangen van kregen. Want nu konden we al onze geheimen kwijt. Verstopt voor iedereen....

•  1-11-2020 20:46

Iedereen in het dorp kende haar: 'Katrien Lukasse'. 'Katrien van Sent de Witte'. En ook de namen van hun kinderen waren welbekend. Zoals die van mijn vader: 'Adri van Katrien en Sent de Witte'.

•  30-10-2020 22:47

Verkleurde foto van ons gezin. Blij meiske in mijn gele jurkje, op zomerse zeilboot. Net herstelt van de kinkhoest, samen met mijn grote broer. Nu in de wind, los van het land. Onderweg. Vrij. Deel van een compleet gezin.