RODE DRAAD: 'CANDLE LIGHT'.
Deze en volgende blogs zijn een inkijkje in mijn innerlijke ontwikkeling, aan de hand het toenmalig radioprogramma: 'Candlelight'.
Dat programma was een soort rode draad in mijn groei van meisje tot jong volwassene.
Om een sfeerbeeld te krijgen van hoe dat elke maandagavond door de radio naar buiten stroomde, luister op:
www.candlelight.nl/
"Maandag 21-12-1987, Den-Haag.
Maandagavond....'Candlelight-avond'.
Al jaren op de radio met die hypnotiserend donkere stem van Jan van Veen, en altijd hetzelfde klassieke muziekje...
Iedereen kon een gedicht insturen om voor te laten lezen. Natuurlijk veel over gebroken harten, gemis en verlies.
En soms over gelukkige liefde.
Dit programma heeft mijn levensgroei gevolgd van een giechelende bakvis, tot een net beginnende volwassene.
Vanavond op t.v..
Herinneringen oproepend:
Candlelight-gedichten beluisteren in mijn pyama, onder de dekens, op bed.
De radio heel zachtjes staand in het donker bij mijn beddenhoofd en halverwege in slaap vallend door de warmte van de kachel.
13 jaar.
Candelight-gedichten bekritiseren, zittend aan mijn bureau in mijn eigen kamer, en me laten inspireren door de meeslepende sfeer. MAVO-tijd.
15 jaar.
Candlelight-gedichten en muziek intensief beluisteren, aangekleed op mijn rug liggend op bed, starend naar het plafond en troost halend uit de rijmende woorden.
Wetend niet alleen te zijn met mijn verdriet om een verbroken verkering of een niet beantwoorde verliefdheid.
KV/JV-tijd, (=kinderverzorging/jeugdverzorging-opleiding).
16 t/m 17 jaar.
Candlelight opzetten en puberaal duf op de grond tegen mijn bed hangen.
Een rustpunt vinden in de rustige stem van Jan van Veen en de sfeermuziek, tussen alle spanningen van niet afgeronde verslagen en de moeilijke maar leerzame stageperioden op de KV/JV.
17/18 jaar.
Candlelight-gedichten melodramatisch vinden, zittend in mijn interne kamer in Monster, na een dag werken met, puur realistisch aanwezige, zwakzinnigen.
Tegelijkertijd ook Candlelightmuziek in mijn gedachten laten inwerken en me gekalmeerd voelen.
Zoals na het verbreken van de relatie met mijn oudere vriend, die zoveel dingen in me openlegde en bijna niets tot een goed einde begeleidde, maar die heel lief was en een goede praatpaal. Verpleegkundige-Z-opleidingstijd.
19 jaar.
Candlelight uitzetten na het weglopen van poes Dopey en huilend op de bank neervallen. Iets wat weinig hielp.
Eerst dacht ik dat hij doodgereden was, vond hem op de straat en begroef hem.
Een dag daarna belde een vrouw bij mijn huis aan en vertelde mij dat er een extra poes bij haar kwam eten sinds een tijdje, die leek op de poes van het aanplakbiljet dat ik in de buurt had opgehangen.
En jawel: daar was hij: tot leven herrezen en blijmoedig!
Een andere poes heeft een prachtig dramatische begrafenis gekregen!
Wie heeft bij zoveel drama dan nog Candlelight nodig? :)
20 jaar.
Candlelight-muziek beluisteren met twee poezen naast me op de bank, kaarsjes aan en me vredig en veilig voelend.
21 jaar.
Het 2e uur Candelelight beluisteren, waarin alleen muziek wordt gedraaid.
Samen met mijn vriend op de bank zittend en in volle rust fijne, goede gesprekken voerend en elkaars lijven verkennend.
Jan van Veen moest eens weten! :)
Uitzendkracht-tijd.
21/22 jaar.
Candlelight's t.v.-programma zien en beluisteren, zittend op de bank, met de poesjes op de rode rotanstoel, de verwarming aan en kaarsjes rustig flakkerend.
Terugdenkend aan al die gevoelens die in de loop der jaren de revue zijn gepasseerd in mijn nog jonge leven.
22 jaar.
