CANDLELIGHT EN ZWEDEN

In voorgaand blog vertelde ik over mijn reis met het gedichtenprogramma 'Candlelight'.
Met de geweldige, donkere stem van Jan van Veen.
In dit blog een aanvulling op dit tijdsbeeld in mijn leven:

22 jaar.
Steun halen uit zelf gedichten schrijven.
En natuurlijk nog steeds luisteren naar het programma 'Candlelight' in de late avond.
Na het behalen van mijn diploma als Z-verpleegkundige ontslag genomen en een ruime maand op reis gegaan in mijn eentje.
Niet naar Israël, zoals lange tijd mijn wens en voornemen was.
Dit in verband met mijn verergerde astma. En het bijbehorende, dringende, afraden om te gaan van de longarts in het ziekenhuis waar ik onder contrôle stond. In verband met de droogte-stof en warmte in Israël.
Een bijna ondraaglijke teleurstelling voor mij.
Maar ik had mijn verlies te pakken.

Dus ging op zoek naar een alternatief.
En dan ook iets volledig anders...
Op zoek naar koude en herfst.
Ik ging naar Zweden.
Drie weken zwerven door de indrukwekkende Zweedse herfstnatuur.
Me door de trein telkens ergens anders laten brengen. Wandelen, ontdekken, alleen zijn.
Daarna nog een week in Stockholm bij een oud-collega logeren, oneindig veel bijpratend en lachend.
En met haar samen een aantal dagen naar het mijn-stadje Kiruna in Noord-Zweden gevlogen.
(Zie: beginfoto van dit blog). 

In een piepklein vliegtuigje.
Mijn aller-allereerste vliegervaring....
Waarschijnlijk is haar hand nog stéeds ontwricht, door mijn harde knijpen bij opstijgen en dalen midden in een pittig onweer....:)

Aansluitend een prachtige treinreis van Kiruna naar Noord-Noorwegen gemaakt. En later weer terug.
Waarbij waanzinnig grote kuddes rendieren mee-gallopeerden met de trein.
Ik was zwaar onder de indruk van de grootsheid van de kleurrijke natuur.
In beide landen.

Weer terug in Nederland samen met mijn vriendje naar Candlelight luisteren. De weg een beetje kwijt zijn.
Dus natúúrlijk door alle onzekerheden heen gaan van een jonge vrouw met ambitie, en tegelijkertijd met angsten om mezelf goed te presenteren en aan te prijzen.
Wat zou ik bijvoorbeeld voor werk gaan doen?

Ik schreef in mijn dagboek op: 27-12-1987:
"Dat zei mijn vader jaren hiervóór al.
"Jouw kracht ligt in het omgaan met mensen.
Daar moet je je bewust van zijn en iets mee doen". 
Ik weet niet of mijn kracht daar ligt, maar in elk geval mijn interesse.
Ik vind opgroeien moeilijk, maar tevens ook een grote uitdaging.
En die uitdagingen durf ik aangaan. Telkens weer.

En ik besef dát ik dat durf aangaan, omdat mijn ouders altijd mijn veilige achtergrond zijn waarvan ik weet dat ik daar ten volle op terug kan vallen. En vrienden die meedenken.
En het is zalig om te voelen dat heel veel dingen lukken en goed gaan.
En de dingen die fout gaan doen vaak wel veel pijn, maar ze zorgen wel voor een bewuster nadenken over het leven en alles wat dat inhoudt...
En ook dát is goed...en fijn...

Goh...ik leef...Samen met de mensen om me heen die iets voor me betekenen.
Wat ben ik rijk met mijn leven, alle mensen om mij heen en ook met mijzelf.
                           Sanne"

Ik had er goede moed in, op mijn levensweg op mijn 22e jaar.  En hoe had ik dat allemaal gered zónder de begeleiding van de welluidende stem van Jan van Veen?  :)